هر شعر کز اوراق کهن میخوانی از سحاب اصفهانی رباعی 41

1 یا مرگ یا وصال ای کاش عنقریب یا این دهد خدایا آن کند نصیب

2 از عزت جهان چندین مخور فریب چون هر فراز آن دارد بسی نشیب

1 همین نه غیر رخ یار دید و هیچ نگفت که تنگ در بر خویشش گرفت و هیچ نگفت

2 به بوسه ی شدم امیدوار و از کین باز بجای عربده لب را گزید و هیچ نگفت

1 مانند من سگی سر کوی حبیب را باید کز آشنا نشناسد غریب را

2 دردا که دلبری نبود جز تو تا به تو چندی کنم تلافی رشک رقیب را