هر آن کالوند دامان مو نشانی از باباطاهر دوبیتی 353

1 به خنجر گر برآرند دیدگانم در آتش گر بسوزند استخوانم

2 اگر بر ناخنانم نی بکوبند نگیرم دل ز یار مهربانم

1 زدل نقش جمالت در نشی یار خیال خط و خالت در نشی یار

2 مژه سازم بدور دیده پرچین که تا وینم خیالت در نشی یار

1 بروی دلبری گر مایلستم مکن منعم گرفتار دلستم

2 خدا را ساربان آهسته میران که من واماندهٔ این قافلستم

1 اگر دستم رسد بر چرخ گردون از او پرسم که این چون است و آن چون

2 یکی را می‌دهی صد ناز و نعمت یکی را نان جو آلوده در خون

1 چه خوش بی‌ مهربانی هر دو سر بی که یکسر مهربانی دردسر بی

2 اگر مجنون دل شوریده‌ای داشت دل لیلی از آن شوریده تر بی