1 هر لحظه بر دلم ز تو گر صد بلا رسد از هر بلا به درد دلم صد دوا رسد

2 هر صبح مژده میرسدم با صبا ز یار خوش وقت آن سحر که خودش با صبا رسد

3 لرزد همیشه بر تن او پیرهن ز باد ترسد که بر تنش المی از هوا رسد

4 گفتی ز تیر غمزه ترا هم رسد نصیب در حیرتم که کی رسد و بر کجا رسد

5 گر شاهدی به تیغ جفا کشته شد چه شد بر تربتش که زجر کنی خون به جا رسد