هر لحظه نظر بر دگری دوخته از قدسی مشهدی غزل 148

1 هر لحظه نظر بر دگری دوخته دارد این دیده چه با جان من سوخته دارد؟

2 زان شیفته داغ بتانم که چو لاله اجزای مرا داغ به هم دوخته دارد

3 با این نگه خیره سر راه چه گیرم آن را که خیال نگه، افروخته دارد

4 قدر جگر سوخته‌ام را نشناسد جز لاله که او هم جگر سوخته دارد

5 داغم ز یک اندیشی آن کس که درین باغ چون لاله همین داغ دل اندوخته دارد

6 قدسی نه همین فکر تو خام است گه نظم این سلسله بسیار نوآموخته دارد