هر کرا چشم تو صهبا می‌کشد از طغرل احراری غزل 120

1 هر کرا چشم تو صهبا می‌کشد دست از دنیا و عقبی می‌کشد

2 از غمت هرکس که افتد بر زمین مد آهش بر ثریا می‌کشد

3 بهر دعوا عارضت خورشید را دم به دم پیش مسیحا می‌کشد

4 کاتب قدرت ز زلفت یک قلم نسخه‌های خط طغرا می‌کشد

5 محو حیرت گشته مخموری‌ات نشئه‌ای از موج صهبا می‌کشد

6 هرکه یاد طره او می‌کند رشته‌ای ز اندیشه بر پا می‌کشد

7 شوق باشد مسند اقبال ما شعله از پستی به بالا می‌کشد

8 نیست کم از در دریای عدن گوهری از دل که دانا می‌کشد

9 حبذا طغرل که بیدل گفته است خانه حیرت تماشا می‌کشد