1 هر کرا عقلست ودانش ای عزیز دور باید بودنش از چارچیز

2 کار خود با ناسزا نکند رها مردمی نکند بجای ناسزا

3 عقل داری میل بدکاری مکن زین چو بگذشتی سبکساری مکن

4 تا شوی پیش از همه در روزگار دست بر نان و نمک بگشاده دار

5 تا تو باشی در زمانه دادگر زیر دستان را نکو دار ای پسر

6 هر که در پند خود آمد استوار پند او را دیگران بندند کار

7 هر که از گفتار خود باشد ملول قول او را دیگران نکنند قبول

8 هرچه باشد در شریعت ناپسند گرد او هرگز مگرد ای هوشمند

9 تا صواب کار بینی سر بسر بر مراد خود مکن کار ای پسر