1 هر داغ دل ز پرتو حسنت ستاره‌ای است هر ذره‌ای ز مهر رخت ماه‌پاره‌ای است

2 تا آب داده تیغ تو گلزار دهر را هر گل در این چمن جگر پاره‌پاره‌ای است

3 روشن چو از تو نیست چراغ دلم چرا هر قطره‌ای که می‌چکد از وی شراره‌ای است

4 آگاه از گذشتن این بحر نیستی هر چین موج بر تو ز رفتن اشاره‌ای است

5 باد مخالفش ز هواهای نفس تو است این بحر را وگرنه ز هر سو کناره‌ای است

6 بسیار شوخ‌چشمی و غافل که چون حباب ویران بنای هستی ما از نظاره‌ای است

7 این هم غنیمت است که از نقد داغ دوست در دست مفلسان محبت شماره‌ای است

8 پیدا است ز آتش حجر اینک که نور تو پنهان ز غیر در دل هر سنگ‌پاره‌ای است

9 قصاب دور دیده ز مژگان شوخ او از هر طرف ز بهر دل ما قناره‌ای است