هر دل که درو مایهٔ از اوحدالدین کرمانی رباعی 200

1 تا یوسف دل را نکنی از بن چاه یعقوب خرد ضریر باشد در راه

2 خواهی که عزیز مصر باشی در راه از عشق کمر ببند و از صدق کلاه

1 خواهی که به منزل برسانی ره را در مملکت ابد ببینی شه را

2 بر خالص و مخلص تو طلب لازم دان لالایی لا اله الّا الله را

1 از عشق تو هر لحظه فغان در بندم بیم است که شوری به جهان در بندم

2 یا رب تو مرا به لطف توفیقی ده تا باز کنم چشم و زبان در بندم