هر دل که ز بیداد تو نومید برآید
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 هر دل که ز بیداد تو نومید برآید چون ذره نظرکرده خورشید برآید
2 شوریدگیم سایه سودا به سر انداخت حاصل دهد از خاکم اگر بید برآید
3 هنگامه طراز دل ما عشق و جنون است از مشرق این صبح دو خورشید برآید
4 تقریب جگر تشنه اظهار نیاز است کام دلش از تهنیت عید برآید
5 بیدردی اگر خضر شود ننگ حیات است پرورده غم زنده جاوید برآید
6 گر بار تمنا به دلت بارگران است بگذار که امید تو نومید برآید
7 در کیش وفا جایزه صبر اسیر است کامی است که بی منت تأکید برآید
دیدگاه‌ها **