هر ذره محو جلوه حسن یگانه‌ای‌ست از غالب دهلوی غزل 85

1 هر ذره محو جلوه حسن یگانه‌ای‌ست گویی طلسم شش جهت آینه‌خانه‌ای‌ست

2 حیرت به دهر بی سر و پا می‌برد مرا چون گوهر از وجود خودم آب و دانه‌ای‌ست

3 ناچار با تغافل صیاد ساختم پنداشتم که حلقه دام آشیانه‌ای‌ست

4 پابسته نورد خیالی، چو وارسی هر عالمی ز عالم دیگر فسانه‌ای‌ست

5 خود داریم به فصل بهاران عنان گسیخت گلگون شوق را رگ گل تازیانه‌ای‌ست

6 هر سنگ عین ثابته آبگینه‌ای هر برگ تاک قفل در شیره‌خانه‌ای‌ست

7 هر ذره در طریق وفای تو منزلی هر قطره از محیط خیالت کرانه‌ای‌ست

8 در پرده‌ای تو چند کشم ناز عالمی داغم ز روزگار و فراقت بهانه‌ای‌ست

9 وحشت چو شاهدان به نظر جلوه می‌کند گرد ره و هوا سر زلفی و شانه‌ای‌ست

10 غالب دگر ز منشأ آوارگی مپرس گفتم که جبهه را هوس آستانه‌ای‌ست