با آنکه هیچ دربار غیر از خطر ندارد از کلیم غزل 231

1 با آنکه هیچ دربار غیر از خطر ندارد عاشق چو شیشه می پروای سر ندارد

2 تا نغمه ای نباشد نتوان ز هوش رفتن مسکین مسافری کو ساز سفر ندارد

3 دل را خراب دارم تا بستگی نه بیند از قفل بی نیازست، گر خانه در ندارد

4 غرق وصال آگه ز آشوب چشم بد نیست تا دام بر نیاید ماهی خبر ندارد

5 دارد فلک ز انجم تخم هزار آفت اما چو گریه ما تخم شرر ندارد

6 دل را جز آن پریرو عشرتگهی نباشد آئینه جز جمالت باغ دگر ندارد

7 نشو و نمای راحت در آب و خاک ما نیست در ملک خاکساری سیمرغ پر ندارد

8 برداشت گر زخاکم دانم بخون نشاند چون تیغ روزگارم بیهود بر ندارد

9 بی آفتست دیده تا جوش خون دل هست آب ار تنک نباشد کشتی خطر ندارد

10 چون دیده جهنده در خانه ام مسافر سیرم کلیم منت از راهبر ندارد