ای خواجه، چه آوردی از اوحدی مراغه‌ای غزل 625

1 ای خواجه، چه آوردی زین خانه بدر بودن؟ سودیت نمی‌باید چندین به سفر بودن

2 اندر پی بهبودی باید شدنت، کین جا بیماری بد باشد هر روز بتر بودن

3 بر چرخ کشیدی سر ناگاه، ندانستی کانگشت‌نما خواهی گشتن، ز قمر بودن

4 این دولت بیداران ناگاه نماید رخ گر منتظر آنی، باید به خبر بودن

5 جز صورت یکرنگی مپسند که زشت آید گه زاهد خوشیده، گه فاسق‌تر بودن

6 از پای طلب منشین، کین جات نمی‌باید دستی دو سه بوسیدن، روزی دو سه سر بودن

7 هان! ای پسر مقبل، خود نیز بکن کاری جاوید نمی‌شاید در نان پدر بودن

8 منقاد دلیلی شو، در راه، که آهن را بی‌صحبت اکسیری دورست ز زر بودن

9 چون اوحدی از دستش دریای بلا درکش تا وقت سخن بتوان دریای گهر بودن