اتی‌النیروز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3187

1 اتی‌النیروز مسرورالجنان یحاکی لطفه لطف‌الجنان

2 بهار از پردهٔ غم جست بیرون به کف بر، جامهای شادمانی

3 سقوا من نهره روض‌الامالی خذوا من خمره کاس‌الامانی

4 هوا شد معتدل، هنگام آنست که می سوری خوری و کام رانی

5 فللاشجار اصناف المعالی وللانوار انواع‌المعانی

6 درین دفتر بسی رمزست موزون چه باشد گر تو زین رمزی بدانی؟

7 لئن ضیعت عمرا قبل هذا تدارک ما مضی فی‌ذاالزمان

8 مران از گوش صوت ارغنون مده از دست جام ارغوانی

9 لتغدوا روحک فی کل یوم باصوات المثالث والمسانی

10 ازین خوشتر بهاری، دیر یابی فرو مگذار این را تا توانی