درخت غنچه برآورد و بلبلان از سعدی شیرازی غزل 226

1 درخت غنچه برآورد و بلبلان مستند جهان جوان شد و یاران به عیش بنشستند

2 حریف مجلس ما خود همیشه دل می‌برد علی الخصوص که پیرایه‌ای بر او بستند

3 کسان که در رمضان چنگ می‌شکستندی نسیم گل بشنیدند و توبه بشکستند

4 بساط سبزه لگدکوب شد به پای نشاط ز بس که عارف و عامی به رقص برجستند

5 دو دوست قدر شناسند عهد صحبت را که مدتی ببریدند و بازپیوستند

6 به در نمی‌رود از خانگه یکی هشیار که پیش شحنه بگوید که صوفیان مستند

7 یکی درخت گل اندر فضای خلوت ماست که سروهای چمن پیش قامتش پستند

8 اگر جهان همه دشمن شود به دولت دوست خبر ندارم از ایشان که در جهان هستند

9 مثال راکب دریاست حال کشته عشق به ترک بار بگفتند و خویشتن رستند

10 به سرو گفت کسی میوه‌ای نمی‌آری جواب داد که آزادگان تهی دستند

11 به راه عقل برفتند سعدیا بسیار که ره به عالم دیوانگان ندانستند