رشک نام او زبانم را ز غیرت از قدسی مشهدی غزل 197

1 رشک نام او زبانم را ز غیرت لال کرد عشقم از گفت و شنود خلق فارغبال کرد

2 سرفرازی‌های گردون از تنزل‌های ماست پستی ما، نام دشمن را بلند اقبال کرد

3 ناله شوریدگان شور آورد، چون عندلیب خود پریشان بود گل را هم‌پریشان حال کرد

4 {بیاض} از برای امتحان، اول مرا پامال کرد

5 من که زیر لب بر افلاطون تمسخر می‌زدم عشق طفلی آخرم بازیچه اطفال کرد