بسکه اجزایم چمن‌پروردهٔ از بیدل دهلوی غزل 678

1 بسکه اجزایم چمن‌پروردهٔ نیرنگ اوست گرهمه خونم به‌جوش شوخی آید رنگ اوست

2 کوه تمکینش بود هرجا بساط‌آرای ناز نالهٔ دلهای بیطاقت شرار سنگ اوست

3 جوهر آیینهٔ وحدت برون است از عرض هر قدر صافی تصورکرده باشی زنگ اوست

4 عشق آزادست اما در طلسم ما و من آمد و رفت نفس تمهید عذر لنگ اوست

5 بی‌محبت زندگانی نیست جز ننگ عدم خاک‌کن برفرق آن سازی‌که بی‌آهنگ اوست

6 جذبهٔ عشقت شرار از سنگ می‌آرد برون من به‌این وحشت‌گر از خود برنیایم‌ننگ اوست

7 عمرها شد حیرت ازخویشم به جایی می‌برد آه از رهروکه مژگان جاده و فرسنگ اوست

8 حسن ازننگ طرف با جلوه نپسندید صلح خلوت آیینهٔ ما عرصه‌گاه جنگ اوست

9 بر دلم افسون بی‌دردی مخوان ای عافیت شیشه‌ای دارم که یاد ناشکستن سنگ اوست

10 کیست زین‌گلشن به رنگ وبوی معنی وارسد غنچه‌هم بیدل نمی‌داند چه‌گل در چنگ اوست