1 بس‌که دارد برق تیغت درگذشتنها شتاب رنگ نخجیر تو می‌گردد ز پهلوی‌کباب

2 ناز اگرافسون نخواند مانع آن جلوه‌کیست در بنای وهم غیرآتش زن وبرخود بتاب

3 جام نرگس‌گرمی شبنم به شوخی آورد پیش‌چشمت‌نیست‌غیر از حلقهٔ‌چشم‌پر آب

4 در مقامی کز تماشایت گدازد هستی‌ام عرض خجلت دارد ایجاد عرق از آفتاب

5 واصلان را سودها باشد ز اسباب زیان قوت پرواز می‌گیرد پر ماهی از آب

6 از نشان و نام ما بگذر، خیالی پخته‌ایم خاتم‌گرداب نقشی نیست غیر از پیچ و تاب

7 در عدم بیکاری ما شغل هستی پیش برد صنعت اوهام‌کشتی راند در موج سراب

8 رفتم از خود آنقدرکان جلوه استقبال‌کرد گردش رنگم فکند آخر ز روی او نقاب

9 ازگداز من عیار عشق می‌باید گرفت درعرق دارد جبین تا چشمهٔ خورشید، آب

10 حسن‌و عشقی نیست اینجا با چه‌پردازدکسی خانهٔ لیلی سیاه و وادی مجنون خراب

11 زندگی در قدر جمعیت نفهمیدن‌گذشت ای شعورت دورباش عافیت لختی بخواب

12 عالم معنی شدیم وداغ جهل ازما نرفت ساخت بیدل علمهای بی‌عمل ما راکتاب