1 عمادالدین تو آن تقدیر حکمی که با قدرت فلک را نیست مقدار

2 کشیده خط تو در دفع فتنه به گرد خطه اسلام دیوار

3 فکنده هیبتت چون دور دایم دوار اندر سر گردون دوار

4 عروس ملک را بربسته زیور به دست درفشان و لفظ دُربار

5 تویی آن گوهر عالی که پیشت فلک مانند خاکستر بود خوار

6 گر از خاک است گوهر پس چرا شد ز نسلت گوهری دیگر پدیدار؟

7 چه می گویم تو دریایی و لابد به در یا در بود گوهر سزاوار

8 مبادا کز تو ای دریای معنی شود هر گز یتیم آن در شهوار

9 اگر چه این سخن بر جای خویش است حدیث ما فرحنا یاد می دار