اَلا مَن مُبَلِغٌ سَلُمی از حکیم سبزواری غزل 174

1 اَلا مَن مُبَلِغٌ سَلُمی سَلامی که در راهش دهم جان گرامی

2 نسیم صبح و بانگ مرغ برخاست نَسیمی هاتَ لی کَأسُ المُدامی

3 مکن ناصح مرا دیگر ملامت فَاِنّی لا اُبالِی بِاَلملامی

4 مغنّی ساز کن صوت و صدائی لَیُجلُوا مِن صَد اَقلبی الظَّلامی

5 مرا با درد خود بگذار همدم لَقد اَعیی اَطِبائی سَقامِی

6 ز بس تیر آمده بر دل ز جورت سِهام قَد عَلَت فوقَ السِّهامی

7 بکُش اسرار را وز حشر مندیش فَما قَتلّی عَلَیکُم بِالحَرامی