الا ای گل لاله رخسار من از جلال عضد غزل 230

1 الا ای گل لاله رخسار من مکن بیش ازین قصد آزار من

2 تو سلطانی و من ترا بنده ام نظر زین بِه انداز در کار من

3 تو در خواب نازی و آگه نیی ز طوفان این چشم بیدار من

4 هَمَت رحمتی در دل آید اگر به گوشَت رسد ناله زار من

5 هم از پرتو آتش سینه است که زرد است چون شمع رخسار من

6 من اندر فراق تو جان می دهم نپرسی که چون است بیمار من

7 مرا جان و دل آرزومند تُست اگر تو ملولی ز دیدار من

8 نه جز ناله یک دم مرا همدمی ست نه جز غم کسی هست غمخوار من

9 نشد کام حاصل به سعی جلال دریغ آن همه سعی و تیمار من