عیدست و نوبهار و از بابافغانی شیرازی غزل 126

1 عیدست و نوبهار و چمن سبز و خرمست ماییم و روی دوست که نوروز عالمست

2 بر سرو ناز پرور من می کند سلام هر شاخ گل که در چمن جان مسلمست

3 از نازکان سرو چمن سرو ناز من در جلوه ی کمال بخوبی مقدمست

4 بخرام سوی باغ که از جا رود قدم شمشاد را که بر لب جو پای محکمست

5 بر باد اگر رود دل ما در هوای تست انگار کز حریم چمن غنچه یی کمست

6 زان گل که می نهند بنازش بتاج سر گاه خرام سر و قد ان خاک مقدمست

7 ای گل مخوان فغانی غمدیده را به باغ گشت چمن مناسب دلهای بیغمست