1 پیشتر زانکه خدا خشت و گل آدم زد نور پیغمبر و آلش ز تجلّی دم زد

2 کرد تسبیح و ملک از دم او گویا شد نعره نَحنُ نُسَبِّح زد و بر آدم زد

3 آدم از پرتو آن نور شناسا شد و گفت سدّ اسما به ملک طنطنه اعلم زد

4 دل آدم هوس منزلت ایشان داشت دست رد آمد و بر سینه نامحرم زد

5 نور ایشان سبب سجده آدم گردید دیو پیدا شد و آتش به همه عالم زد

6 شیعه آل نبی نیست مگر راه روی که قدم بر سر اسباب دل خرم زد

7 فیض اگر در ره تقوی قدمش سست آمد دست اخلاص به دامان شما محکم زد