هر دم چو فلک بوضع از بابافغانی شیرازی رباعی 15

1 خدا را صاف کن با ما دل بی‌کینهٔ خود را مدار از خاکساران در غبار آیینهٔ خود را

2 دلم گنجینهٔ راز است و بر لب مهر خاموشی که پیش غیر نگشایم در گنجینهٔ خود را

1 برون خرام و قدم نه رکاب زرین را نگارخانه ی چین ساز خانه ی زین را

2 بپابوس تو دست از وجود خود شستم نثار، جوهر جانست ساق سیمین را

1 دهی حیات ابد این دم از تو نیست عجب به یک کرشمه کشی این هم از تو نیست عجب

2 ز من که سوخته ام عیش و خرمی عجبست تو شادزی که دل خرم از تو نیست عجب