1 هر کو بگشاده گرهی میبندد بر حال خود و حال جهان میخندد
2 گویند سخن ز وصل و هجران آخر چیزیکه جدا نگشت چون پیوندد
1 همچو آن شخص درشت خوشسخن در میان ره نشاند او خاربن
2 ره گذریانش ملامتگر شدند پس بگفتندش بکن این را نکند
1 گشت با عیسی یکی ابله رفیق استخوانها دید در حفرهٔ عمیق
2 گفت ای همراه آن نام سنی که بدان مرده تو زنده میکنی
1 بوقلمون چند از انکار تو در کف ما چند خلد خار تو
2 یار تو از سر فلک واقف است پس چه بود پیش وی اسرار تو
1 در هر فلکی مردمکی میبینم هر مردمکش را فلکی میبینم
2 ای احول اگر یکی دو میبینی تو بر عکس تو من دو را یکی میبینم
1 هله هش دار که در شهر دو سه طرارند که به تدبیر کلاه از سر مه بردارند
2 دو سه رندند که هشیاردل و سرمستند که فلک را به یکی عربده در چرخ آرند