ای ز گلزار جهان شمشاد دلجویت از خالد نقشبندی غزل 36

1 ای ز گلزار جهان شمشاد دلجویت غرض در نگارستان هستی صورت رویت غرض

2 هست از والشمس خورشید رخت مقصود و بس وز سواد طره ات والیل شد مویت غرض

3 سجده پیش آدم خاکی کجا کردی ملک گر نبودی ران میان محراب ابرویت غرض

4 تیرهای غمزه ات را از دل دلدادگان هر طرف بینم فتاده بر سر کویت غرض

5 نیست تاب اینکه بی پرده ز رویت دم زنم خوبرویان را ستایم، روی نیکویت غرض

6 خنده گل، نشات مل، جعد سنبل بر زبان شمیه خوش، چشم دلکش، تاب گیسویت غرض

7 خالد ار دم زد ز مشک، ای جان! نگویی این خطاست چین زلفت مدعا و خال هندویت غرض