ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3028

1 ای صنم گلزاری چند مرا آزاری من چو کمین فلاحم تو دهیم سالاری

2 چند مرا بفریبی هر چه کنی می‌زیبی چند به دل آموزی مغلطه و طراری

3 آن که از آن طراری باز بر او برشکنی افتد و سودش نکند در دغلی هشیاری

4 ساده دلی ساز مرا سوی عدم تاز مرا تار هم از لطف فنا زین فرح و زین زاری

5 هر کی بگرید به یقین دیده بود گنج دفین هر کی بخندد بود او در حجب ستاری

6 من که ز دور آمده‌ام با شر و شور آمده‌ام بازبنگشاده‌ام این دان خبر سرباری

7 بار که بگشاده شود از پی سرمایه بود مایه نداری تو ولی خایه خود می‌خاری

8 بس کن و بسیار مگو روی بدو آر بدو مشتری گفت تو او سیر نه از بسیاری