ای حسن ترا مثال شاهی از جلال عضد غزل 277

1 ای حسن ترا مثال شاهی آیینه رحمت الهی

2 عشق تو کمین گشاد ناگاه بگرفت ز ماه تا به ماهی

3 از حکم تو سر چگونه پیچم من بنده ام و تو پادشاهی

4 شام است ز چهره زلف برگیر بنمای سپیدی از سیاهی

5 در پات فشانم از سر دست از من سر و جان اگر بخواهی

6 هر صبحدم از غمت بنالم ماننده مرغ صبحگاهی

7 دردا! که طبیب ما ندانست حال دل ریش ما کماهی

8 هرگز نشینده ام که باشد احوال کسی بدین تباهی

9 دین رفت جلال گو برو نام سر رفت و تو در غم کلاهی