1 ای فلک جاه ملک رتبه که در زیور و زیب گوش چرخت زنعال سم ابرش باشد

2 طلعتت غیرت این بزم منور آمد رفعتت برتر از این سقف منقش باشد

3 جان احباب زلطف تو فرح یاب بود دل حساد زبیم تو مشوش باشد

4 بد گمانی زمن از بیهده حرفی و مرا دل از این مرحله چون نعل در آتش باشد

5 خود بگو در حق من از سخن مدعیان ظن ناخوش ز تو صاحب خردی خوش باشد؟

6 بشنو این بیت خوش از حافظ شیرین سخن، آن که کلامش همه جان پرورو دلکش باشد

7 «خوش بود گر محک تجربه آید به میان تا سیه روی شود هر که در او غش باشد»