1 در زمان دولت خاقان عهد آن چراغ افروز شرع مصطفی

2 شاه دین عباس ثانی، آنکه هست رایت قانون دین، از وی بپا

3 از رخ آیینه ایام گشت صیقل شمشیر او، ظلمت زدا

4 کرده در گردون دوام دولتش پنجه خورشید را، دست دعا

5 شد ز همت، بانی این مدرسه آن محیط دانش و، کان سخا

6 پشت دین،«نواب سلطان » آنکه هست بردرش اهل جهان را التجا

7 اهتمامش کرد از این محکم اساس کاخ دانش را، ز رفعت چرخ سا

8 بهر کسب فیض، توفیقم کشید دامن دل سوی آن عالی بنا

9 گفتمش تاریخ جویان کاین کجاست؟ گفت، «درد جهان را دارالشفا»!