عاشق سر‌مست با از شاه نعمت‌الله ولی مثنوی 72

1 عاشق سر‌مست با جانانه‌ ای همنشین بودند در یک خانه‌ ای

2 نازکی باریک بینی خوش لقا حلقه ‌ای زد بر در خلوتسرا

3 گفت عاشق کیست بر در وقت شام گفت هستم بنده باریکک به نام

4 گفت اگر موئی نگنجی در میان جان و جانانست و جانانست و جان

5 او نمی‌ گنجد که می‌ گوئیم او او نمی‌ گنجد چه جای ما و تو