مست نازی نتوان گفت که ما را دریاب
- 1
- 2
- 3
- 4
1 مست نازی نتوان گفت که ما را دریاب سوی خود بین و دل اهل وفا را دریاب
2 هر نسیمی که وزد نامه فارغبالی است خار صحرای جنون باش و هوا را دریاب
3 این خزانی است که از رشحه گل بسیار است؟ تا به کف آینه داری دل ما را دریاب
4 آه سرد از تو چه پنهان نفس سوخته است یک ره این شعله خاشاک نما را دریاب