1 جان در غمت از خانه به کوی افتاده‌ست بر بوی تو در رهی چو موی افتاده‌ست

2 من در طلب تو و تو از من فارغ این کار عظیم پشت و روی افتاده‌ست

1 در عشق تو اسبِ جان بسر خواهم تاخت پروانه صفت پای ز پر خواهم ساخت

2 جان و تن ودین و دل و ملک دوجهان در باختم و چیز دگر خواهم باخت

1 گل بی سر و پای خویشتن می‌انداخت خود را به میان انجمن می‌انداخت

2 از رشک رخت به خاک ره می‌افتاد پس خاک به دست با دهن می‌انداخت

1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند

2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند