1 طریق شب روی- ای دل!- ز دست نگذاری اگر شبی سر زلف بتی به دست آری

2 شدی که لشکر دولت کنی مسخر خویش ولی چه سود که بختت نمی دهد یاری

3 گهی چو طره به روی مهی پریشانی گهی به سلسله ی دلبری گرفتاری

4 گهی بسان صراحی ز دیده خون ریزی گهی به یاد لبی چون پیاله خونخواری

5 چو دف ز بس که قفا می خوری ز چنگ غمش چو چنگ و نی بودت پیشه ناله و زاری

6 کنار جوی دلا! زین میان چو زنده دلان که تا مراد دل خویش در کنار آری

7 به پای مرکب معشوق خویش چون حیدر بباز سر به وفا گر سر وفا داری