نگویی تا به گلبن بر چه غلغل از سنایی غزنوی غزل 415

1 نگویی تا به گلبن بر چه غلغل دارد آن قمری که چندان لحن می‌سازد همی نالد ز کم صبری

2 به لحن اندر همی گوید که سبحانا نگارنده که بنگارد چنان رویی بدان خوبی و خوش چهری

3 مسیحادم و موسی کف سلیمان طبع و یوسف رخ محمد دین و آدم رای و خو کرده به بی‌مهری

4 به روز آرایش مکتب شبانگه زینت ملعب ضیاء روز و شمع شب شکر لب بر کسان خمری

5 اگر آتش پرستی را ز عشق او بترساند ز بیم آتش عشقش شود بیزار از گبری