سخن با او به موئی درنگیرد
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
1 سخن با او به موئی درنگیرد وفا از هیچ روئی در نگیرد
2 زبانم موی شد ز آوردن عذر چه عذر آرم که موئی درنگیرد
3 غلامش خواستم بودن، دلم گفت که این دم با چنوئی درنگیرد
4 چه جوئی مهر کین‌جوئی که با او حدیث مهرجوئی درنگیرد
5 بر آن رخ اعتمادش هست چندانک چراغ از هیچ روئی درنگیرد
6 ازین رنگین سخن خاقانیا بس که با او رنگ جوئی در نگیرد
دیدگاه‌ها **