محتسب گر بدر میکده از بابافغانی شیرازی غزل 167

1 محتسب گر بدر میکده مانع نشود رند میخواره بصد عربده قانع نشود

2 یار چون در راه میخانه قدم پیش نهد کیست کان راه و روش بیند و تابع نشود

3 اصل این ذره ی سرگشته هم از خورشیدست هم بدان اصل محالست که راجع نشود

4 راه باریک فنا تیزتر از شمشیرست قطع این مرحله بی حجت قاطع نشود

5 عاشق از روی نکو در نظری فهم کند آنچه معلوم بصد شرح مطالع نشود

6 سعی در کار تو دارند دلا دشمن و دوست نگران باش که رنج همه ضایع نشود

7 لب فرو بند فغانی و در دل مگشای که بتیزی زبان دفع موانع نشود