دل را به یاد مهر و وفا از اسیر شهرستانی غزل 807

1 دل را به یاد مهر و وفا آشنا مکن غافل به سوی خویش نگر فکر ما مکن

2 چون غنچه نقد عمر تلف کن به راه دل یعنی که جز به روی گلی دیده وا مکن

3 گیرم که صاف طینتی آیینه خو مباش افشای راز چهره گشای صفا مکن

4 از بخت تیره سرمه بینش طلب چو شمع چشم طمع سفید به هر توتیا مکن

5 آگه نه ای ز خوی فلک دیو سیرت است خواهی اثر شکار تو گردد دعا مکن

6 آخر عزیزتر نه ای از گل در این چمن پر تکیه ای به مسند نشو و نما مکن

7 تا چند ناله تا به کی افغان جرس نه ای خود را اسیر بیهده هرزه درا مکن