دوستی با دشمنان ما از اوحدی مراغه‌ای غزل 626

1 دوستی با دشمنان ما مکن سود ایشان و زیان ما مکن

2 خون من خوردی، دلم را غم بخور دل ببری،قصد جان ما مکن

3 چون میانت خون ما ریزد، کمر گو: فضولی در میان ما مکن

4 از لب خود کان دشمن بر میار زهر قاتل در دهان ما مکن

5 ای که میرانی به دشنامم ز در جز به شمشیر امتحان ما مکن

6 گر نبیند چشم ما جز روی تو گوش بر آه و فغان ما مکن

7 راز عشقت گر بگویم آشکار داروی درد نهان ما مکن

8 گر نمیرد اوحدی پیشت روان هیچ رحمت بر روان ما مکن