مکن سراغ غبار زپا نشستهٔ از بیدل دهلوی غزل 51

1 مکن سراغ غبار زپا نشستهٔ ما را رسیده‌گیر به عنقا پر شکستهٔ ما را

2 گذشته‌ایم به پیری ز صیدگاه فضولی بس است ناوک عبرت زه‌گسستهٔ ما را

3 فراهم آمدن رنگ و بو ثبات ندارد به رشتهٔ رگ‌گل بسته‌اند دستهٔ ما را

4 هوای‌گلشن فردوس در قفس بنشاند خیال در پس زانوی دل نشستهٔ ما را

5 ز دام چرخ پس از مرگ هم‌کجاست رهایی حساب‌کیست به مجمر سند جستهٔ ما را

6 بهانه‌جوی خیالیم واعظ این چه جنون است به حرف وصوت مسوزان دماغ خستهٔ ما را

7 مگیر خرده به‌مضمون خون چکیدهٔ‌بیدل ستم فشار مکن زخم تازه بستهٔ ما را