نکو از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2526

1 نکو بنگر به روی من نه آنم من که هر باری ببین دریای شیرینی ببین موج گهر باری

2 کی بگریزد ز دست حق کی پرهیزد ز شست حق قیامت کو که تا بیند به نقد این شور و شر باری

3 یکی دستش چو قبض آمد یکی دستش چو بسط آمد نداری زین دو بیرون شو گه باش و سفر باری

4 چو عیسی گر شکر خندی شکرخنده ببین از وی چو موسی گر کمر بندی بر آن کوه کمر باری

5 شدی دربان هر دونی به زیر بام گردونی به کوی یار ما دررو که بینی بام و در باری

6 به شاخ گل همی‌گفتم چه می‌رقصی در این گلخن درآ در باغ جان بنگر شکوفه و شاخ تر باری

7 عطارد را همی‌گفتم به فضل و فن شدی غره قلم بشکن بیا بشنو پیام نیشکر باری

8 به گوش زهره می‌گفتم که گوشت گرم شد از می سر اندر بزم سلطان کن ببین سودای سر باری

9 چو سوسن صد زبان داری زبان درکش از این زاری ز غنچه بسته لب بشنو ز خاموشان خبر باری