نیارم بر کسی این راز بگشود از رودکی مثنوی 5

1 آمد بهار خرم با رنگ و بوی طیب با صد هزار نزهت و آرایش عجیب

2 شاید که مرد پیر بدین گه شود جوان گیتی بدیل یافت شباب از پی مشیب

1 کس فرستاد به سر اندر عیار مرا که: مکن یاد به شعر اندر بسیار مرا

2 وین فژه پیر ز بهر تو مرا خوار گرفت برهاناد ازو ایزد جبار مرا

1 پوپک دیدم به حوالی سرخس بانگک بر برده به ابر اندرا

2 چادرکی دیدم رنگین برو رنگ بسی گونه بر آن چادرا

1 هرکه نامخت ازگذشت روزگار نیز ناموزد ز هیچ آموزگار