دانی که چیست دولت، روی از فیض کاشانی غزل 1144

1 زمستان خراباتیم پند است که هر کو عشق بازد هوشمند است

2 خوشا آندل که در زلفی اسیر است بزنجیر جنون عشق بندست

1 جمال تست بروز آفتاب روزن ما خیال تست بشبها چراغ مسکن ما

2 گرفت از تن ما ذره ذره داد بجان زیمن عشق تو شد رفته رفته جان تن ما

1 لب برلبم نه ساقیا تا جان فشانم مست مست این باقی جان گوبرو آن جان باقی هست هست

2 چشمان مستت را مدام مستان چشم تو غلام چشمان مستت می بدست مستان چشمش می پرست