1 از هر گل شور نروید گل شیرین سخنی سزد از بلبل

2 قمری صفت ار شوری داری زیبنده بود هوس سنبل

3 در غمزۀ مست تو جادوئیست دل برده ز مملکت بابل

4 سر حلقۀ اهل دلم لیکن دیوانۀ حلقۀ آن کاکل

5 کی غلغلۀ شاهی شنود تا یوسف حسن نه بیند غل

6 از جزء، نتیجۀ کل مطلب تا آنکه شود پیوسته بکل

7 سودای مثال تو در سر من گوئی افلاطون است و مُثُل

8 مجنون توام ای لیلی حسن یا مفتقرم، ما شئت فقل