به بریدن نرود ذوق تو از نظیری نیشابوری غزل 52

1 به بریدن نرود ذوق تو ز اندیشه ما سال ها پنجه به هم داده رگ و ریشه ما

2 اصل ما آب ز سرچشمه تحقیق خورد گل تسلیم و رضا آورد اندیشه ما

3 می منصور که در جوش ز خامی ها بود بعد دوری به قوام آمده در شیشه ما

4 در خس و خار نبینیم به جز جلوه دوست شجر وادی ایمن بود از بیشه ما

5 عشق آورده خلیل الله از آزر چه عجب یا صمدگوی شود گر صنم از تیشه ما

6 کوه کن از هنر عشق ندارد نامی نام ما راست که عشق است همین پیشه ما

7 گل برگ چمن عشق «نظیری » ماییم نرود تا ابد از خاک رگ و ریشه ما