از من به حذر یار هوسناک از سحاب اصفهانی غزل 142

1 از من به حذر یار هوسناک نباشد گر دامنم از لوث هوس پاک نباشد

2 تا خاک سر کوی تو بر سر نکند کس گریم که ز اشکم اثر از خاک نباشد

3 تصدیق به غوغای قیامت نتوان کرد گر جلوه ی آن قامت چالاک نباشد

4 آن کیست ندانم که از آن چاک گریبان امروز گریبان به تنش چاک نباشد

5 تا ساغر می در کف ساقیست به گردش اندیشه ای از گردش افلاک نباشد

6 باشد ز خدا یک جو اگر در دل او باک در کشتن خلق اینهمه بی باک نباشد

7 بر حال تو زاهد بودم رشک که کس را پروای غمی نیست چو ادراک نباشد

8 در بزم تو گر جای (سحاب) است عجب نیست چون هر چمنی بی خس و خاشاک نباشد