ای بس که نباشی تو و ای بس که درین چرخ
- 1
- 2
- 3
- 4
1 ای بس که نباشی تو و ای بس که درین چرخ بی تو زحل و زهره به حوت و حمل آید
2 هرچ آن تو طمع داری کاید ز کواکب ویحک همه از حکم قضای ازل آید
3 روزی که به دیوان مثلا دیرتر آیی ترسی که در اسباب وزارت خلل آید
4 گفته‌ست سنایی که ترا با همه تعظیم ای بس که به دیوان وزارت بدل آید
ادامه توضیحات شاعر