با عشق توام ناله فراموش از اسیر شهرستانی غزل 205

1 با عشق توام ناله فراموش نگردد این دود چراغی است که خاموش نگردد

2 داده است فریب نگهت خام دلان را آن باده که خمیازه کش جوش نگردد