1 جان بر نتابد ای دل هنگامه ستم را از سینه ریز بیرون مانند تیغ دم را

2 از وحشت برونم بنگر غم درونم آمیزش غریبی باشد به هوش رم را

1 هر چه فلک نخواسته ست هیچ کس از فلک نخواست ظرف فقیه می نجست باده ما گزک نخواست

2 غرقه به موجه تاب خورد تشنه ز دجله آب خورد زحمت هیچ یک نداد راحت هیچ یک نخواست

1 حق جلوه گر ز طرز بیان محمدست آری کلام حق به زبان محمدست

2 آیینه دار پرتو مهرست ماهتاب شأن حق آشکار ز شأن محمدست