1 غالب به گهر ز دوده زاد شمم زان رو به صفای دم تیغ ست دمم
2 چون رفت سپهبدی زدم چنگ به شعر شد تیر شکسته نیاکان قلمم
1 نقشی ز خود به راهگذر بستهایم ما بر دوست راه ذوق نظر بستهایم ما
2 با بنده خود این همه سختی نمیکنند خود را به زور بر تو مگر بستهایم ما؟
1 نگه به چشم نهان و ز جبهه چین پیداست شگرفی تو ز انداز مهر و کین پیداست
2 نظاره عرض جمالت ز نوبهار گرفت شکوه صاحب خرمن ز خوشه چین پیداست
1 نهفت شوخی بی پرده شور جنگش را ز باده تندی این باده برد رنگش را
2 کدام آینه با روی او مقابل شد که بی قراری جوهر نبرد زنگش را