دودی ز آهم ار بدرون نی اوفتد از نیر تبریزی غزل 49

1 دودی ز آهم ار بدرون نی اوفتد آتش بخشک و تر ز صدای وی اوفتد

2 از سر ربود هوش من آنچشم پرخمار تادیگر اتفاق افاقت کی اوفتد

3 آرد مذاق حکمت اشراق طبع می عکسی اگر زروت بجام می افتد

4 سلطان اگر بدولت وصلت رسد بخواب از چشمش افسر جم و تخم کی اوفتد

5 ترسم که جان بوصل نماند ز شوق اگر چشمم بروی قاصد فرخ پی اوفتد

6 گفتم که وعدۀ تو چه شد گفت کی کجا آری دوای درد کهن بر کی اوفتد

7 ترسم بهار گلشن روی تو سر شود زینطول ناز و وعدۀ ما بردی اوفتد

8 ابجذ به جنون سوی لیلی مکش مرا ایمن نیم که آتش من در حی اوفتد

9 نیر رو آبجو که جهان جز سراب نیست بیحاصل است کار که بر لاشی اوفتد