ای دریغا گر شبی در بر خرابت از سعدی شیرازی غزل 601

1 ای دریغا گر شبی در بر خرابت دیدمی سرگران از خواب و سرمست از شرابت دیدمی

2 روز روشن دست دادی در شب تاریک هجر گر سحرگه روی همچون آفتابت دیدمی

3 گر مرا عشقت به سختی کشت سهل است این قدر کاش کاندک مایه نرمی در خطابت دیدمی

4 در چکانیدی قلم بر نامه دلسوز من گر امید صلح باری در جوابت دیدمی

5 راستی خواهی سر از من تافتن بودی صواب گر چو کژبینان به چشم ناصوابت دیدمی

6 آه اگر وقتی چو گل در بوستان یا چون سمن در گلستان یا چو نیلوفر در آبت دیدمی

7 ور چو خورشیدت نبینم کاشکی همچون هلال اندکی پیدا و دیگر در نقابت دیدمی

8 از منت دانم حجابی نیست جز بیم رقیب کاش پنهان از رقیبان در حجابت دیدمی

9 سر نیارستی کشید از دست افغانم فلک گر به خدمت دست سعدی در رکابت دیدمی

10 این تمنایم به بیداری میسر کی شود کاشکی خوابم گرفتی تا به خوابت دیدمی